Μια απάντηση στην Περιστέρα Μπαζιάνα

του Μιχάλη Κριτσωτάκη

Η Περιστέρα Μπαζιάνα μιλώντας στην ΕΦΣΥΝ δήλωσε ότι θέλει να συνεντευξιαστεί ως απλή πολίτης και όχι ως η "γυναίκα του πρωθυπουργού".

Αν και δε γνω­ρί­ζω κά­ποιο απλό πο­λί­τη που να δίνει έτσι απλό­χε­ρα συ­νε­ντεύ­ξεις σε εφη­με­ρί­δες, θα συμ­φω­νή­σω ότι ως προς αυτή της την ιδιό­τη­τα πρέ­πει να της ασκη­θεί κρι­τι­κή. Δεν είναι η "ξε­που­λη­μέ­νη γυ­ναι­κού­λα του Αλε­ξά­κη" όπως ισχυ­ρί­ζο­νται κά­ποιοι, αλλά μια πο­λί­της που εκ­φέ­ρει γνώμη. Γι αυτή της τη γνώμη και μόνο οφεί­λει να κρι­θεί.

Τι λέει όμως ως απλή πο­λί­της η Πε­ρι­στέ­ρα Μπα­ζιά­να;

1)Σε πρώτο επί­πε­δο ισχυ­ρί­ζε­ται ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ο Τσί­πρας δεν είπαν ψέ­μα­τα.

Ο ισχυ­ρι­σμός αυτός εκτός από χυ­δαί­ος για αυ­τούς που συ­νε­χί­ζουν να βου­λιά­ζουν στο οι­κο­νο­μι­κό, ψυ­χο­λο­γι­κό και κοι­νω­νι­κό τέλμα, είναι και ύπου­λος. Γιατί πάει να ταυ­τί­σει τον κόσμο της Αρι­στε­ράς που όντως πί­στευε σε ένα ρι­ζο­σπα­στι­κό πρό­γραμ­μα, με τα κλει­στά κομ­μα­τι­κά επι­τε­λεία του με­ταλ­λαγ­μέ­νου μνη­μο­νια­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Ο κό­σμος όντως δεν έλεγε ψέ­μα­τα, ήθελε και είχε την πρό­θε­ση να πα­λέ­ψει. Γι αυτό κα­τα­βα­ράρ­θρω­σε τα παλιά αστι­κά κόμ­μα­τα και εμπι­στεύ­θη­κε με την ψήφο του και την πα­ρου­σία του στο δρόμο την Αρι­στε­ρά. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ των μη ψε­μά­των στον οποίο ανα­φέ­ρε­ται η Πε­ρι­στέ­ρα δεν υπάρ­χει πια. Υπάρ­χει ένας άλλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ο οποί­ος όχι μόνο είπε ψέ­μα­τα. Είπε ξε­διά­ντρο­πα ψέ­μα­τα.

2) Σε δεύ­τε­ρο επί­πε­δο η Μπέτ­τυ Μπα­ζιά­να ισχυ­ρί­ζε­ται ότι ο Αλέ­ξης Τσί­πρας έδωσε τη μάχη του το πρώτο εξά­μη­νο δια­κυ­βέρ­νη­σης.

Και αυτός ο ισχυ­ρι­σμός είναι χυ­δαί­ος. Τη μάχη επί του προ­γράμ­μα­τος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ την έδινε συ­γκε­κρι­μέ­νη με­ρί­δα του κόμ­μα­τος. Ο Αλέ­ξης Τσί­πρας και η ηγε­σία του αντι­θέ­τως συ­νε­ται­ρί­στη­καν κυ­βερ­νη­τι­κά με τους ΑΝΕΛ και τον Καμ­μέ­νο, πρό­τει­ναν για ΠτΔ τον Προ­κό­πη Παυ­λό­που­λο, αξιο­ποί­η­σαν σε κυ­βερ­νη­τι­κά πόστα πρώην στε­λέ­χη του ΠΑΣΟΚ, συ­νή­ψαν τη συμ­φω­νία της 20ης Φλε­βά­ρη όπου εγ­γυό­ταν ότι η χώρα θα συ­νε­χί­σει να πλη­ρώ­νει τό­κους και το­κο­χρε­ο­λύ­σια όσο θα συ­νε­χί­ζε­ται η δια­πραγ­μά­τευ­ση και άρ­χι­σαν ήδη από το Πάσχα να συ­ζη­τούν σε κυ­βερ­νη­τι­κά γρα­φεία μίνι μνη­μο­νια­κά προ­γράμ­μα­τα. Το 47σέ­λι­δο αί­σχος που δια­πραγ­μα­τευό­ταν ο "αρι­στε­ρός" Τσί­πρας ήταν μια σκέτη ντρο­πή.

3)Σε τρίτο επί­πε­δο η Μπέτ­τυ Μπα­ζιά­να ισχυ­ρί­ζε­ται ότι ο Αλέ­ξης Τσί­πρας έφτα­σε την κα­τά­στα­ση στα άκρα με το δη­μο­ψή­φι­σμα.

Η κα­τά­στα­ση έφτα­σε στα άκρα. Απο­δεί­χθη­κε όμως πε­ρί­τρα­να ότι επρό­κει­το για αρι­στε­ρό φλας για δεξιά στρο­φή. Στα άκρα έφτα­σε ο Τσί­πρας όχι για να φλερ­τά­ρει με μια διέ­ξο­δο, αλλά για να πάρει φόρα και να μπει ακόμη πιο μέσα στο μνη­μο­νια­κό βούρ­κο. Είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ότι κο­ρυ­φαία ηγε­τι­κά στε­λέ­χη πα­ρα­κεί­με­να στην αφε­ντιά του, τον πα­ρα­κα­λού­σαν να πάρει πίσω την εξαγ­γε­λία του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος εκεί­νες τις μέρες. Τα στε­λέ­χη αυτά σή­με­ρα βρί­σκο­νται σε κομ­βι­κής ση­μα­σί­ας κυ­βερ­νη­τι­κά πόστα και όλα περ­νούν από τον έλεγ­χό τους. Το δη­μο­ψή­φι­σμα εξαγ­γέλ­θη­κε την Πα­ρα­σκευή το βράδυ 26/6 και μέχρι την Τε­τάρ­τη οι το­πι­κές ορ­γα­νώ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν είχαν πάρει επί­ση­μη κα­τεύ­θυν­ση για προ­πα­γάν­δι­ση του ΟΧΙ, αφι­σο­κολ­λή­σεις και δρά­σεις. Αυτά τα έκανε ο κό­σμος της Αρι­στε­ράς πρω­το­βου­λια­κά μόνος του. Τα έκανε με απο­κο­ρύ­φω­μα σχε­δόν μισό εκα­τομ­μύ­ριο αν­θρώ­πους να κα­τε­βαί­νου­νε στο δρόμο στην προ­ε­κλο­γι­κή συ­γκέ­ντρω­ση του ΟΧΙ, και με ένα πο­σο­στό της τάξης του 62% στην κάλπη. Ο Τσί­πρας σε αυτά δεν έκανε ΤΙ­ΠΟ­ΤΑ.

4) Σε τέ­ταρ­το επί­πε­δο ισχυ­ρί­ζε­ται η Μπέτ­τυ Μπα­ζιά­να ότι το ΟΧΙ της 5ης Ιου­λί­ου, δεν το σε­βά­στη­καν οι δα­νει­στές, οδη­γώ­ντας τον Αλέξη Τσί­πρα στον οδυ­νη­ρό συμ­βι­βα­σμό.

Ο ισχυ­ρι­σμός της αυτός είναι μισός. Το ΟΧΙ προ­φα­νέ­στα­τα δε θα το δε­χό­ντου­σαν οι γρα­βα­τά­κη­δες των ευ­ρω­γρα­φεί­ων και οι τρα­πε­ζί­τες. Το ΟΧΙ όμως δεν το δέ­χτη­κε και ο ίδιος ο Τσί­πρας. Μια σειρά άμε­σων συ­νερ­γα­τών του που πλέον έχουν απο­χω­ρή­σει από το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, έχουν δώσει αρ­κε­τές πλη­ρο­φο­ρί­ες και εξη­γή­σεις για το τι συ­νέ­βη μετά την ανα­κοί­νω­ση των απο­τε­λε­σμά­των του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος. Για την αμη­χα­νία της ηγε­σί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μπρο­στά στην αι­σιο­δο­ξία του κό­σμου και την εκλο­γι­κή αντί­στα­ση των μαζών απέ­να­ντι στους κάθε λογής τρο­μο­λά­γνους. Από τον Πρε­τε­ντέ­ρη και τον Μπο­γδά­νο μέχρι τον Ψα­ρια­νό και τη Σώτη Τρια­ντα­φύλ­λου. Ο Τσί­πρας, λοι­πόν, δεν "εγκλω­βί­στη­κε", ο Τσί­πρας ΣΥ­ΝΑΙ­ΝΕ­ΣΕ. Αυτό το απο­δει­κνύ­ουν πε­ρί­τρα­να και τα διαρ­κή δια­πι­στευ­τή­ρια σο­βα­ρό­τη­τας που δίνει σε κομ­μά­τια όχι μόνο της διε­θνούς αλλά και της εγ­χώ­ριας κυ­ρί­αρ­χης τάξης.

5) Σε πέμ­πτο επί­πε­δο ισχυ­ρί­ζε­ται η Πε­ρι­στέ­ρα Μπα­ζιά­να ότι ο Τσί­πρας εφό­σον "ανα­γκά­σθη­κε να συν­θη­κο­λο­γή­σει", είχε την εντι­μό­τη­τα να ρω­τή­σει το λαό γι αυτή τη στρο­φή του με εκλο­γές.

Ο ισχυ­ρι­σμός αυτός είναι φαι­δρός. Ο λαός δεν κλή­θη­κε να απα­ντή­σει για το αν θέλει νέο μνη­μό­νιο. Ο λαός βρέ­θη­κε προ τε­τε­λε­σμέ­νου γε­γο­νό­τος. Το μνη­μό­νιο είχε ήδη ψη­φι­σθεί μες στο 15αύ­γου­στο με τη συν­δρο­μή των ΝΔ-ΠΑ­ΣΟΚ μά­λι­στα. Ο λαός θα κα­λού­νταν να ψη­φί­σει τον κα­τάλ­λη­λο μνη­μο­νια­κό δια­χει­ρι­στή, όχι το αν θέλει το μνη­μό­νιο ή όχι. Σε αυτή τη στη­μέ­νη εκλο­γι­κή αρένα, ο Τσί­πρας αξιο­ποί­η­σε το πα­ρα­μύ­θι του πα­ράλ­λη­λου προ­γράμ­μα­τος, των αντι­μέ­τρων και της αρι­στε­ρής ευαι­σθη­σί­ας. Πρό­κει­ται για ιστο­ρί­ες τις οποί­ες όποιος πι­στεύ­ει ακόμη, μάλ­λον πι­στεύ­ει και στη Χιο­νά­τη με τους εφτά νά­νους.

Γί­νε­ται, λοι­πόν, σαφές ότι ως πο­λί­της η Μπέτ­τυ Μπα­ζιά­να, έχει μια πολύ λαν­θα­σμέ­νη άποψη για την πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Θα έλεγε μά­λι­στα κα­νείς δια­βά­ζο­ντας τη συ­νέ­ντευ­ξή της χωρίς να ξέρει ότι είναι δική της, πως ίσως πρό­κει­ται όντως για κά­ποια κα­λό­πι­στη πο­λί­τη και άσχε­τη με τα δρώ­με­να του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και όχι για τη σύ­ζυ­γο του ίδιου του πρω­θυ­πουρ­γού.

Επει­δή όμως τα αστε­ρά­κια από τη μνη­μο­νια­κή σφα­λιά­ρα του 2015 τα βλέ­που­με να μας χα­μο­γε­λούν από τη ση­μαία της ΕΕ στην οποία δη­λώ­νει πίστη ο σύ­ζυ­γός της, θα γί­νου­με πιο κα­χύ­πο­πτοι μαζί της. Θα ισχυ­ρι­στού­με ότι τη συ­νέ­ντευ­ξη δεν την έδωσε ούτε σαν πο­λί­της, ούτε σαν σύ­ζυ­γος του πρω­θυ­πουρ­γού. Θα ισχυ­ρι­στού­με ότι την έδωσε σαν αξιο­ποι­ή­σι­μο ερ­γα­λείο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Γι αυτό και δε μας έπει­σε. Δε μας έπει­σε κα­θό­λου.