Σχολιαστής

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: «Εξωστρεφής» υποτέλεια : "Η απόφαση για άμεση εμπλο­κή της Ελλάδας στη στρα­τιωτική επέμβαση στη Λι­βύη, πρώτη φορά μετά την Κορέα, φανερώνει ακόμη μια φορά π..."

Δεν είναι ευρύτερα γνωστή η επιστημονική ενασχόληση του Νίκου Μπελογιάννη με τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, της οικονομίας και της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Το κενό ήρθε να καλύψει η έκδοση της μελέτης του, το 1998, από τη «Σύγχρονη Εποχή»: «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» που είναι αφιερωμένη στα 80χρονα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας. Η έκδοση του βιβλίου του Νίκου Μπελογιάννη δεν αποτελεί απλώς φόρο τιμής στο συγγραφέα αλλά και εκπλήρωση ενός χρέους προς αυτή την ηγετική κομμουνιστική μορφή που αναδείχθηκε από τα σπλάχνα του ΚΚΕ. Μετά από μισό αιώνα εκπληρώθηκε η επιθυμία του ίδιου του Νίκου Μπελογιάννη. Από το κελί του μελλοθανάτου στις 12/3/1952, γράφει: «Η ανάπαυλα του 1945 μου έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσω διάφορες μελέτες μου και να τελειώσω και δύο βιβλία μου: «Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας» και «Η ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», που όμως είναι και τα δύο ανέκδοτα, γιατί οι νέοι διωγμοί εμπόδισαν την έκδοσή τους». Οι διώξεις, η συμμετοχή...

«...Εμείς πιστεύουμε στην πιο σωστή θεωρία που διανοήθηκαν τα πιο προοδευτικά μυαλά της ανθρωπότητας. Και η προσπάθειά μας, ο αγώνας μας, είναι να γίνει αυτή η θεωρία πραγματικότητα για την Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο. Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό, αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι, δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα...» (Νίκος Μπελογιάννης, από την απολογία του στο στρατοδικείο).

«Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει. Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα. Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος. Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη. Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη. Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα. Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη. ΟΧΙ ΔΕ ΣΟΥ ταιριάζει εσένα Μπελογιάννη τούτο το σιωπηλό πένθος τούτες οι μαύρες κορδέλες άκρη άκρη στο φουστάνι της άνοιξης τούτο το πράσινο σαπούνι που λιώνει ξεχασμένο στη σκάφη θολώνοντας το νερό. Για σένανε είναι οι μεγάλες σάλπιγγες, τα μεγάλα τύμπανα οι μεγάλες καμπάνες και οι μεγάλες παρελάσεις ο μεγάλος όρκος των λαών πάνω στο φέρετρό σου η μεγάλη μέρα της τριάντα του Μάρτη που μπαίνει στο καινούργιο εορτολόγιο των ηρώων και των μαρτύρων της ειρήνης. Έφυγες τώρα Νίκο ανάβοντας μ' ένα γαρύφαλλο από φλόγα το κουράγιο του κόσμου, ανάβοντας την ελπίδα στην καρδιά των λαών, ανάβοντας τους αστερισμούς της...

Στις 30 Μαρτίου 1952, στις 4.12 π.μ ο Νίκος Μπελογιάννης, με τρεις συντρόφους του - Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση -, στήνονται απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα, στο Γουδί και εκτελούνται δια τυφεκισμού. Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1915. Από παιδική ηλικία γαλουχήθηκε με τα ιδανικά του κομμουνισμού και από νωρίς, στα φοιτητικά του κιόλας χρόνια, στη Νομική Αθηνών, στοχοποιείται λόγω της πολιτικής του δράσης. Από το 1934 ο Μπελογιάννης είναι μέλος του ΚΚΕ. Η δυναμική του παρουσία στην πολιτική ζωή της Αμαλιάδας, ως γραμματέας της τοπικής οργάνωσης, δημιουργεί ρίξεις με την καθεστωτική τάξη και σύντομα συλλαμβάνεται και εξορίζεται. Το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου του 1936, του Ιωάννη Μεταξά, σηματοδοτεί και την έναρξη ενός ανηλεούς αντικομουνιστικού μένους. Οι φυλακίσεις, οι εξορίες και τα βασανιστήρια σημάδεψαν τη ζωή του Νίκου Μπελογιάννη. Την στιγμή που οι ναζί εισβάλουν στην Ελλάδα, ο Μπελογιάννης βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές Ακροναυπλίου. Ζητά την ελ...

Αιώνιο στίγμα για το καθεστώς της αμερικανοκρατίας και της εξάρτησης «Ο Μπελογιάννης πέθανε./ Δε θυσίασε τίποτα από την τιμή μας./ Ούτε από την ελπίδα που έχουμε/ στο Αύριο που αστραποβολά» Πωλ Ελυάρ Ηταν μια παγερή νύχτα, ξημερώματα Κυριακής, στις 30 Μάρτη του 1952, όταν ο Ν. Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του στο θάνατο Δ. Μπάτσης, Ν. Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης δέχτηκαν τα δολοφονικά πυρά του εκτελεστικού αποσπάσματος στο Γουδί, πίσω από το «Σωτηρία». Το έγκλημα ήταν προμελετημένο. Σχεδιασμένο σε όλες του τις λεπτομέρειες από τους Αμερικανούς που είχαν τον πρώτο λόγο στα πράγματα της μετεμφυλιακής Ελλάδας και με μοναδική βαρβαρότητα εκτελεσμένο από τους ντόπιους γκαουλάιτερ, αφού Κυριακή δεν εκτελούσαν μελλοθανάτους ούτε οι Γερμανοί στην Κατοχή. Αλλά και η επιλογή του χρόνου των εκτελέσεων, όπως θα φανεί στη συνέχεια ήταν μέρος του σχεδίου. Ετσι, με δυο λέξεις αυτό το έγκλημα ήταν, είναι και θα είναι αιώνιο στίγμα στο καθεστώς της αμερικανοκρατίας και της εξάρτησης. Ας πάρουμε όμ...

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ. ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΤΟ 1982, ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ:

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Έλληνες πατριώτες, Τον περασμένο χρόνο ολόκληρη η χώρα βρέθηκε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Η πλειοψηφία του κοινοβουλίου ψήφισε υπέρ της επιβολής καθεστώτος οικονομικής κατοχής και εκποίησης με πρόσχημα το δημόσιο χρέος. Δεν μπορεί λοιπόν να είναι ευπρόσδεκτοι εκείνοι οι πολιτικοί και βουλευτές που ψήφισαν, στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν το καθεστώς αυτό. Δεν μπορεί την ημέρα της εθνικής εορτής, όπου ο λαός καλείται να γιορτάσει την εθνική του ανεξαρτησία, τους αγώνες, το αίμα και τις θυσίες που χρειάστηκε η κατάκτηση της εθνικής του κυριαρχίας, να εκπροσωπείται επίσημα από Νενέκους και δοσίλογους. Δεν μπορούν να παρίστανται στην εθνική εορτή όλοι εκείνοι που υπέγραψαν ή στηρίζουν την εκχώρηση του συνόλου της εθνικής κυριαρχίας «άνευ όρων και αμετάκλητα», όπως αναφέρεται ρητώς στη δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση των δοσιλό...

Η εργατική τάξη της χώρας μας δέχεται μια πρωτοφανή επίθεση όχι μόνο στο βιοτικό και εργασιακό της επίπεδο, αλλά στην ίδια την συγκρότησή της ως τάξης. Τίθεται υπό αμφισβήτηση η ίδια η ύπαρξή της. Από τη μάχη αυτή δεν θα κριθεί μόνο το μεροκάματο, η σύνταξη και η δουλειά της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων για μια ολόκληρη ιστορική εποχή, αλλά και η συνολική κατάσταση της κοινωνίας, η ίδια η πορεία της χώρας. Για πρώτη φορά οι τύχες της εργατικής τάξης και της χώρας είναι τόσο ολοφάνερα δεμένες. Η ίδια η επιβίωση της χώρας εξαρτάται από το αν θα καταφέρει η εργατική τάξη να αποκρούσει τις κυρίαρχες πολιτικές και τα σχέδια αποικιοποίησης που φαίνεται να έχουν τεθεί ήδη σε κίνηση. Η εργατική τάξη δεν έχει να αντιπαλέψει απλώς και μόνο μια αντιλαϊκή πολιτική μονόπλευρης λιτότητας και δραστικής περικοπής των εργασιακών και κοινωνικών της δικαιωμάτων. Έχει να αντιμετωπίσει την καθολική χρεωκοπία ενός ολόκληρου συστήματος, του εξαρτημένου ελληνικού καπιταλισμού, του οποίου η οικονομ...

Τετάρτη, 23 Μαρτίου 2011 Δημήτριος Χαρ. Βιλαέτης,γιός του ήρωα Χαράλαμπου Βιλαέτη. Ερευνώντας ανάμεσα σε χιλιάδες έγγραφα των Αρχείων των Αγωνιστών του 1821, για την τύχη των αγωνιστών την μετεπαναστατική περίοδο, διέκρινα την υπογραφή του Δημήτρη Βιλαέτη, γιου του στρατιωτικού αρχηγού της επαρχίας Πύργου Χαράλαμπου Βιλαέτη, σε μια επιστολή - αίτηση προς το Υπουργείο Στρατιωτικών, που ως τελικό παραλήπτη είχε το βασιλιά Οθωνα. Φέρει ημερομηνία 10 Οκτωβρίου 1841, δηλαδή 20 χρόνια μετά τον ηρωικό θάνατο του πατέρα του στο Λαντζόι στις 10 Μαΐου 1821. Ο Δημήτριος Βιλαέτης αναγκάζεται να απευθυνθεί στη Κυβέρνηση και το Βασιλιά, λόγω της έσχατης ένδειας στην οποία είχε περιέλθει και της παντελούς έλλειψης πόρων ζωής. Αλλά στη θέση του Δημητρίου Βιλαέτη, βρίσκονταν δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές μαζί με τις οικογένειες τους. Μέχρι την άφιξη του ανήλικου βασιλιά Οθωνα, στις 25 Γενάρη 1833,στη καθημαγμένη από τον πόλεμο Ελλάδα, όλοι οι αγωνιστές, μαζί και οι Μοραΐτες, που είχαν προσφέρει τα πάντα σ...

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη Ωραία, λοιπόν! Είναι προφανές ότι έχει ανοίξει η πόρτα του διεθνούς φρενοκομείου: Η διεθνής κοινότητα δεν είναι σίγουρη αν διάβασε καλά το ψήφισμα του ΟΗΕ. Οι σύμμαχοι δεν είναι βέβαιοι αν ο Καντάφι είναι στόχος ή όχι – εξαρτάται, από ότι ακούσαμε στις επίσημες ενημερώσεις, από το αν θα επιθεωρεί κάποια συστοιχία πυραύλων ή θα βρίσκεται σπίτι του, συγγνώμη στη σκηνή του. Οι στρατηγοί δεν είναι βέβαιοι για την έκβαση της επιχείρησης. Ουδείς είναι βέβαιος για το ποιος έχει την διοίκηση της επιχείρησης. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ζήτησε να προστατευτεί ο λαός της Λιβύης από τον Καντάφι, αλλά χωρίς να πειραχτεί τρίχα (βαμμένη) από την κεφαλή του δυνάστη του. Η Τουρκία ήθελε, αλλά τώρα πια δεν θέλει. Το ΝΑΤΟ επιδιώκει ομοφωνία, εκλιπαρεί γονυπετής τον Ερντογάν και κοιτάει με το κιάλι τον Σαρκοζί. Η Κύπρος δεν θέλει να χρησιμοποιηθούν οι βρετανικές βάσεις που βρίσκονται στο νησί, αλλά αναγνωρίζει πως εκεί έχει απόλυτη κυριαρχία η Βρετανία. Οι βόμβες πέφτουν βροχή,...

ΤΟ «ΝΑΥΑΓΙΟ» των εσόδων φέρνει νέα δέσμη μέτρων- Ανοιχτό άφησε αυτό το ενδεχόμενο ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου- Στην τελική ευθεία το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ της Ελλάδας στην λιβυκή κρίση συζήτησε η Βουλή- Συναίνεση στους κυβερνητικούς χειρισμούς ζήτησε ο πρωθυπουργός- Ανταπόκριση από τη ΝΔ και σκληρή κριτική από Αριστερά και ΛΑΟΣ- Συμφώνησαν Γαλλία και ΗΠΑ για το ρόλο του ΝΑΤΟ. ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ σήμερα το Υπουργικό Συμβούλιο

ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΡΑΒΟΓΙΑΝΝΟΣ και ΤΣΑΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ Πόσοι νεοέλληνες σήμερα, γνωρίζουν για τον Καραβόγιαννο, το πρώτο πυρπολητή του 1821; Κι όμως πρόκειται για τον αγωνιστή, που έγραψε ένα από τα λαμπρότερα κεφάλαια της ιστορίας του Αγώνα, ίσως το πιο σπουδαίο, σε σημασία και αγωνιστική ενδυνάμωση, στον κατά θάλασσα αγώνα. Ευτύχησε να πρωταγωνιστήσει σε δύο από τις κορυφαίες στιγμές του Αγώνα, την πρώτη πυρπόληση με μπουρλότο στην Ερεσό, στις 27 Μαΐου 1821, όπου με πλοίαρχο τον Δημήτρη Παπανικολή πυρπολήθηκε το δίκροτο ντελίνι του Αρναούτ Μπαϊραχτάρη. Και ύστερα στη Χίο, στις 6 Ιουνίου 1822 (λίγο μετά τις φοβερές σφαγές) όταν με διοικητή τον "Κωνσταντή Μικέ Καναρίου" ανατινάζουν τη Ναυαρχίδα του Καρά Αλή. Στην επίσημη ιστορία όμως, για τις δύο αυτές φοβερές πυρπολήσεις, που έδωσαν θάρρος και δύναμη στους Έλληνες αγωνιστές, σε στεριά και θάλασσα, ο Καραβόγιαννος δεν αναφέρεται πουθενά, η αναφέρεται σαν πλήρωμα των πυρπολικών, αλλά όχι σαν πρωταγωνιστής ή σα...

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΦΟΥΝΤΩΣΑΝ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ, ΜΕ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΝ 1 ΜΑΙΟΥ. ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΕΜΠΛΕΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΦΗΜΕΣ ΠΡΟΑΛΕΙΦΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ.